نوحه رقیه رقیه - ابراهیم علی پناه

رقیه رقیه ای نازنین دخترم نازنین بلبـل سوخته بال و پرم بعد بابا چه شد با دل محزون تو غم نشان بوده ام با تو به چشم ترم یاس خوشبوی من چیده شدی از جفا با تو من بوده ام ز کوفه و کربلا گرچه بستی دو دیده ی مرا از وفا کی رود یاد تو لحظه ای از خاطرم کی بریده پدر راس تو را از قفا کی برید چون سرت امید جان مرا کی ز آغوش مهر تو مرا کرد جدا در کنار سرت رفته ز جان پیکرم هر زمان دیدنت ، داغ مرا تازه کرد جان غم پرورم وعده ی ویرانه کرد غصه ای را که دل اسیر آینده کرد در ره

تو ,کی ,رقیه ,مرا ,ای ,جان ,بوده ام ,با تو ,رقیه رقیه ,در کنار ,جدا در

نوحه رقیه رقیه - ابراهیم علی پناه - خرم آباد

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

درباره این سایت